Obniżenie stawek adwokackich – refleksje o projekcie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 4 sierpnia 2022 r.

AUTOR: ADW. ZBIGNIEW BAKALARCZYK

„Z uwagi na wielowątkowość i złożoność tych spraw zasadne jest wprowadzenie i zróżnicowanie opłat” 

– cytat pochodzi z załączonej do projektu Oceny Skutków Regulacji, w ten sposób projektodawca uzasadnił zarówno wysokość, jak i zróżnicowanie stawki adwokackiej za prowadzenie tych spraw. Stawki, która wynosi 60 zł lub 180 zł w zależności od charakteru sprawy – tj. demoralizacji lub czynu karalnego.

Adwokatura jako całość nigdy nie jest lubiana przez władzę. Ten wyświechtany truizm przyświeca i piszącemu te słowa, niemniej żadna władza do tej pory nie wymierzyła adwokaturze tak siarczystego policzka – w postaci projektu wskazanego w tytule rozporządzenia.

Projektowane rozporządzenie wycenia pracę adwokatów na kwoty: 60 (słownie: sześćdziesiąt) złotych za poprowadzenie sprawy o demoralizację i 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych za poprowadzenie sprawy o czyn karalny.

Oczywiście wskazane kwoty są przed opodatkowaniem.

Problem wynagrodzenia adwokatów za pomoc prawną świadczoną z urzędu jest znany i był wielokrotnie poruszany, w tym w ramach aktywności stowarzyszenia adwokackiego Defensor Iuris – ostatnio w postaci akcji „G(ł)odne urzędówki”.

Zagadnienie znane jest również organom samorządu adwokackiego, który wielokrotnie informował o podejmowanych w tych sprawach z Ministerstwem Sprawiedliwości rozmowach oraz o podejmowanych inicjatywach, które jak się okazuje były nieskuteczne.

Ministerstwo Sprawiedliwości doskonale zdaje sobie sprawę z tych działań i w moim przekonaniu postanowiło celowo, świadomie i z pełną premedytacją wymierzyć adwokaturze siarczysty policzek wyceniając naszą pracę na stawki wyżej wskazane. Pokazując nam gdzie jest nasze miejsce w hierarchii wartości przez owo ministerstwo wyznawanych.

Nie jest moim celem atakowanie władz adwokatury, bo ostatecznie o takim kształcie projektu rozporządzenia decyduje Minister, niemniej liczę na jasną, stanowczą i bezwzględną odpowiedź adwokatury jako całości.

Odpowiedź mówiącą stanowcze NIE dla proponowanych zmian. Odpowiedź mówiącą, nie będziemy raz za razem nadstawiać policzka i nie będziemy chłopcem do bicia dla dowolnego ministra.

Adwokatura i adwokaci to ludzie wykształceni, zobowiązani do nieustannego podwyższania kwalifikacji zawodowych. Adwokaci to przedsiębiorcy płacący podatki, składki na ubezpieczenia społeczne i wynagrodzenia swoich pracowników.

Prowadzenie sprawy za 60, 180 czy „nawet” 480 zł jest poniżej jakiejkolwiek ludzkiej godności i przyzwoitości, ma się nijak do realnych kosztów prowadzenia działalności i daleko nijak do minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Mam szczerą nadzieję na przebudzenie i wrzenie całej adwokatury, która musi podjąć zdecydowane działania sprzeciwiające się nie tylko takiemu traktowaniu, ale przede wszystkim temu do czego jesteśmy powołani. Bo za 60zł nie da się prowadzić realnej obrony, nie da się ślęczeć nad aktami po nocach (praca w sprawach nieletnich jest skomplikowana, stresująca, wymagająca znajomości kilku odrębnych procedur, rozmów z nieletnim i zwykle z opiekunami – to jest wiele godzin pracy.. za 60 zł), nie da się z takiej pracy utrzymać kancelarii i rodziny.

A efektem tego będzie dalsze ograniczanie obywatelom (także tym nieletnim) prawa do obrony i prawa do korzystania z obrońcy.

I na zakończenie przywołany na początku felietonu cytat z OSR, serdecznie pozdrawiam autora tego zdania, zwłaszcza, jeśli wers niżej wycenił te wielowątkowe i złożone sprawy na 60 do 180 zł.

POZNAJ AUTORA: ADW. ZBIGNIEW BAKALARCZYK